ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΣΤΗ Γ.Σ. ΤΗΣ 28/11/2011
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται περίπου 12 μήνες από τις τελευταίες εκλογές του συλλόγου μας και την ανάδειξη αυτού του ΔΣ. Από την θητεία μου 1 χρόνο τώρα σαν προεδρεύων του Δ.Σ., γνώρισα τις πιο αντικρουόμενες συμπεριφορές. Γνώρισα οικογένειες και ανθρώπους ευγενικούς, ανεκτικούς, αλτρουιστές που πάντα πρόθυμοι, βοηθούν να κάνουμε αυτό που θεωρούμε σωστό για αυτό το σχολείο, για τα παιδιά μας, ανθρώπους που ευχαριστώ θερμά. Ξέρω ότι μπορώ να υπολογίζω στη στήριξή τους. Γνώρισα όμως και ανθρώπους μισαλλόδοξους, αρνητές των πάντων, μηδενιστές, ανθρώπους που προσπαθούν να σε ρίξουν στο λάκκο των λεόντων μόλις κάνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν στο κεφάλι τους. Δεν θα σταθώ σε αυτούς. Γνώρισα και καιροσκόπους και ρεβανσιστές, τους “αδικημένους”, που δεν διστάζουν να μετέρχονται οποιουδήποτε μέσου προκειμένου να πάρουν τη ρεβάνς τους. Αυτοί είναι μια κατηγορία μόνοι τους, αλλά δε θα σταθώ ούτε σε αυτούς, δεν αξίζει τον κόπο. Θα σταθώ μόνο σε αυτούς που ενεργώντας σαν όργανα σε διατεταγμένη υπηρεσία, βάζουν τον κομματισμό μέσα στο σχολείο, εξυβρίζουν και λοιδορούν όποιον δεν είναι δικός τους. Το τελευταίο διάστημα, από την κατάληψη και μετά, δέχθηκα ανείπωτες ύβρεις και απειλές εγώ και η οικογένεια μου, από φερέφωνα συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που διατηρούν για τον εαυτό τους το αλάθητο. Δεν δίστασαν οι αχρείοι να με υβρίζουν ακόμα και στον επαγγελματικό μου χώρο, στο βιβλιοπωλείο που έχω με τη σύζυγό μου εδώ και 24 χρόνια. Στο σύλλογό μας ποτέ δεν ρωτήσαμε αλλήλους τι ψηφίζουμε ή ποιόν υποστηρίζουμε πολιτικά, δεν μας ενδιαφέρει, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να δουλεύουμε συλλογικά, ο καθένας όσο μπορεί. Ο σύλλογος αυτός είναι απλά μια οργάνωση γονέων με συγκεκριμένες υποχρεώσεις, δικαιώματα και κατευθύνσεις που ορίζει το καταστατικό του. Να φροντίζει για την καλή λειτουργία του σχολείου, για την απρόσκοπτη παροχή γνώσης στους μαθητές. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Δεν είναι εφαλτήριο πολιτικής αναρρίχησης, δεν είναι χώρος ασκήσεων κομματικών στρατών σε πραγματικές συνθήκες. Δεν είναι και δεν θα γίνει πολιτικό φέουδο, ούτε τα παιδιά μας θα γίνουν η εμπροσθοφυλακή οιουδήποτε κόμματος. Ας το καταλάβουν όλοι αυτό.
Θα σταθώ ιδιαίτερα επίσης σε μια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Αυτούς που βάζουν μπροστάρηδες τα παιδιά τους, εμφυτεύοντάς τους τη μισαλλοδοξία τους και βάζοντάς τα να ενεργούν αντ' αυτών, οι δειλοί. Έγραφε τις προάλλες ο Γιάννης Μαρίνος (δημοσιογράφος, πρώην ευρωβουλευτής αλλά πάνω απ' όλα σκεπτόμενος άνθρωπος) ένα άρθρο με τίτλο: “ Μη χρησιμοποιείτε τα παιδιά“ (Βήμα / 13-11-11). Ανέφερε λοιπόν αυτός ο πολύ αξιόλογος άνθρωπος: “ Όλοι συμφωνούμε ότι η βαθιά κρίση στην οποία διολισθήσαμε έχει δραματικές συνέπειες για τους μισθωτούς, συνταξιούχους, μικρομεσαίους και κυρίως για τους νομοταγείς φορολογούμενους και τους ανέργους. Είναι εύλογη η οργή, η ανησυχία και ο φόβος για το επικίνδυνο σήµερα και το άγνωστο αύριο. Συνεπώς εύλογες οι αυθόρµητες εκδηλώσεις αγανάκτησης εναντίον των κυρίως υπευθύνων πολιτικών µας. Ωστόσο, προς Θεού: θα πρέπει να αφήσουµε απ’ έξω και να προφυλάξουµε τα παιδιά µας από τη συµµετοχή τους σε έκνοµες συµπεριφορές. Αναπόφευκτο είναι να συµπάσχουν µε τους γονείς τους και να τροµάζει τα µεγαλύτερα το φάσµα της επικείµενης ανεργίας τους. Αλλά είναι απαράδεκτο, είναι έγκληµα, να χρησιµοποιούνται αυτά τα παιδιά ως όργανο εκδήλωσης των συναισθηµάτων κάποιων γονέων ή δασκάλων τους. Και ακόµη χειρότερα, ως ευκολόπιστα ενεργούµενα κοµµάτων και συνδικαλιστών που καλλιεργούν στην ψυχή τους µίσος και συµπεριφορές αναρχικών, κουκουλοφόρων, χούλιγκαν, αδίστακτων παραβατών κάθε νόµου. Μολονότι είναι αργά, ας σταµατήσουν έστω και τώρα οι κάθε είδους επιβραβεύσεις της παιδικής και νεανικής παραβατικότητας. Είναι ντροπή και έγκληµα να υπάρχουν γονείς που ενθαρρύνουν τις ούτως ή άλλως παράνοµες καταλήψεις των σχολείων και που ανέχονται ή και επικροτούν την καταστροφή κτιρίων ή εκπαιδευτικού εξοπλισµού, την ανάγωγη συµπεριφορά των παιδιών προς τους δασκάλους. Και, ακόµη χειρότερα, να κλείνουν τα µάτια στη χρήση ναρκωτικών, στη χαρτοπαιξία και σε άλλες έκνοµες συµπεριφορές των παιδιών τους. .... “
Ποιός μπορεί να διαφωνίσει με αυτές τις αυτονόητες επισημάνσεις. Νομίζω κανείς νοήμων άνθρωπος. Αναζητήστε το άρθρο αυτό, αξίζει τον κόπο.
Είδα παιδιά, όχι μόνο εγώ, όχι μόνο στην κατάληψη αλλά ακόμη μόλις προχθές, συζητώντας για το party τους της επόμενης εβδομάδας, να με βρίζουν με τόση χυδαιότητα που πραγματικά ντράπηκα για λογαριασμό τους. Ευτυχώς οι περιπτώσεις αυτές είναι ελάχιστες, μετρημένες στα δάκτυλα των χεριών. Αλλά με τι καρδιά να δουλέψεις για αυτά τα παιδιά, γιατί να χάσεις το χρόνο σου, για να σε βρίζουν κατάφατσα; Δυστυχώς, χάσαμε πολλοί από εμάς και από τα παιδιά μας, την ευγένεια, το σεβασμό προς τον άλλον, το σεβασμό στη διαφορετικότητα, το σεβασμό στους μεγαλύτερους. Το βλέπουμε και στις βίαιες συμπεριφορές μερικών παιδιών, τόσο εντός όσο και εκτός σχολείου. Σχεδόν καθημερινές είναι πλέον οι εκδηλώσεις βίας και οι ξυλοδαρμοί μεταξύ μαθητών. Και δεν μιλάμε για απλές κοκορομαχίες μεταξύ αγοριών, αυτές θα υπάρχουν όσο υπάρχουν αγόρια. Νομίζω ότι μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό. Διαβάζουμε καθημερινά για συμμορίες μαθητών που δημιουργούνται σε όλες τις ξένες μητροπόλεις. Συμμορίες που εκφοβίζουν, που κλέβουν, που βιαιοπραγούν πάνω σε άλλους μαθητές. Οι μαθητές που δεν δέχονται να συμμετέχουν στη συμμορία είναι και τα θύματά της. Αναγκαστικά θα έλεγα, οι μαθητές πρέπει να συμμετέχουν σε μια συμμορία, να ανέχονται και να αναπτύσσουν και αυτοί παραβατική συμπεριφορά. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε τέτοια φαινόμενα και στην πόλη μας, στο σχολείο μας; Πρέπει νομίζω να είμαστε σε εγρήγορση, να ελέγχουμε τα παιδιά μας. Που είναι, με ποιούς κάνουν παρέα, τι συζητούν μεταξύ τους, σε τι ιστοσελίδες περιηγούνται. Πρέπει να προλάβουμε το φαινόμενο. Εξαπλώνεται γρήγορα σε όλη την Αμερική και την Ευρώπη, δεν θα αργήσει να μας χτυπήσει την πόρτα. Προσωπικά, είμαι ευαίσθητος σε τέτοια θέματα, δεν θα κλείνω τα μάτια μου και δεν θα κουκουλώνω τα θέματα βίας, θα πιέζω προς πάσα κατεύθυνση για να προληφθεί ή να σταματήσει το φαινόμενο. Η πρόσκληση απόψε της ψυχολόγου κυρίας Ντρούκα – Παυλοπούλου έρχεται για να ανοίξει μια δημιουργική συζήτηση, να προσεγγίσει τους γονείς κατ' αρχάς, να αναζητήσουμε τα προβλήματα που βασανίζουν τη σχέση τους με τα παιδιά τους, να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να γίνουν καλοί άνθρωποι. Θα συνεχίσουμε με ενημέρωση από την Εταιρεία Ψυχικής Υγείας Παιδιού & Εφήβου (ΕΨΥΠΕ) και από την Δ/νση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για θέματα ασφαλούς περιήγησης στο διαδίκτυο, εθισμού στη χρήση Η/Υ και ορθής χρήσης του. Θέλουμε τη βοήθειά σας, τη συμμετοχή σας.
Σας ευχαριστώ
Β. Διαβάτης
